بررسی سرانجام بیماران ترومایی بستری در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود با استفاده از متدولوژی triss

مقدمه و اهداف: ثبت حوادث و آسیب ها، اطلاعات مناسبی را جهت پایش و بررسی سیستم مراقبتی در دسترس ما قرار می دهد. این اطلاعات بر مبنای معیار نمره دهی شدت آسیب و تروما (triss) جمع آوری می شود. معیار اندازه گیری شدت صدمات (iss)یک معیار آناتومیک است که در آن ضایعات موجود در قسمت های مختلف بدن بر اساس تقسیم بندی ais نمره دهی شده و از آن به همراه معیار تعدیل شده تروما (rts) برای بررسی احتمال بقاء بیماران ترومایی استفاده می شود. معیار rts بر اساس سه شاخص معیار اغمای گلاسکو gcs، فشار خون سیستولیک و تعداد تنفس بیماران، احتمال بقاء آنان را در بدو ورود برآورد می کند. در این مطالعه هدف بررسی سرانجام بیماران ترومایی با استفاده از معیار کمی triss و مقایسه آن با بقاء مشاهده شده در بیماران و ارزیابی کیفیت خدمات درمانی و مقایسه آن با داده های mtos آمریکا است. روش کار: در این مطالعه تعداد 220 بیمار ترومایی بستری در بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود طی سال 1383 و 6 ماه اول سال 1384 مورد بررسی قرار گرفته است. فشار خون سیستولیک، gcs و تعداد تنفس بیمار در بدو ورود به بیمارستان، شدت صدمات بر اساس شرح عمل، سی تی اسکن مغز و اندام ها، سونوگرافی بیمار توسط متخصص مربوطه از پرونده بیماران اخذ و با استفاده از نرم افزار triss احتمال بقاء برای بیماران محاسبه شده است. برای مقایسه احتمال بقاء از آماره w و z استفاده شده است. نتایج: از 220 بیمار ترومایی تحت مطالعه، 174 نفر مرد(1/79%) و 46 نفر زن(9/20%) بوده اند که میانگین سنی آنها به ترتیب 2/30 و 2/40 سال بود. 1/9% از بیماران با ترومای نافذ، مراجعه کرده بودند و 4/66% از کل بیماران در بخش icu بستری شده بودند. حوادث رانندگی(80%) از شایعترین علل تروما است. در این مطالعه 47 مورد مرگ بدنبال تروما اتفاق افتاده است که از این موارد بر اساس معیار های triss فقط 35 مورد مرگ قابل انتظار بوده است و تعداد مرگ های قابل پیش بینی برابر با 38 مورد است و احتمال بقاء در کل بیماران 7/82% (احتمال مرگ 3/17%) برآورد شد. آماره w برابر 4- و آماره z برابر 11/0 محاسبه شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که نسبت به مطالعه mtos 4 مورد مرگ به ازای هر 100 بیمار ترومایی در این مرکز بیشتر اتفاق می افتد. ولی نتایج با مطالعه مذکور تفاوت معناداری را نشان نمی دهند. با توجه به لزوم ارزیابی مناسب خدمات درمانی، ارزیابی کمی خدمات می تواند معیار مناسبی برای مقایسه و ارزیابی خدمات قبل، درون و بین بیمارستانی باشد.